Mississippi Mud (B) Folk - Pop Het Perron Hamme (29-05-2022) report: Marcel & photo credits: Marc Blues Photography info club: MOC Perron © Rootsville 2022

Het zijn drukke tijden in muziekland. Nog maar net wakker van Duvel Blues en ik was al terug op weg. Gelukkig hoefde ik niet ver, een boogscheut van mijn voordeur, naar Het Perron voor een aperitief concert met Alma Negra. Mij totaal onbekend maar tijd dus om daar verandering in te brengen.

Alma Negra is een Belgisch duo bestaande uit Filip Lebrun (akoestische gitaar) en Sabine De Sutter (zang). Ze brengen een akoestische mix van folk, celtic pop en country, dit in verschillende talen . Zalige zielsmuziek recht uit het hart. Ideaal dus om op een zondagmiddag mee te pikken. Blijkbaar was ik dan wel één van de enige die dat dacht. Heel weinig volk en diegenen die er waren kwamen eigenlijk niet voor het optreden maar eerder om een afzakkertje te nemen na het bezoeken van de wekelijkse rommelmarkt. Jammer en dat liet zich horen aan het vele geroezemoes en het zo goed als onbestaand applaus.

Dat getuigt van zeer weinig respect tegenover de muzikanten, stoort diegenen die wel komen luisteren en verpest heel het concert. Bij deze heb ik mijn gal eens gespuwd en gaan we het nu hebben over het concert zelf.

Twee gepassioneerden met duidelijk een hart voor hetgeen ze brengen. Ze lieten zich niet van de wijs brengen door het niet respectvol geleuter in de zaak en brachten een aantal fijne songs op hun eigen wijze, zoals ‘Luca’ van Suzanne Vega, ‘Dancing In The Dark’ van Springsteen of  ‘Here Comes The Summer Sun’ van Texas.

Sabine heeft een fijne en aangename stem en Filip kan een stukje gitaar spelen en heeft duidelijk de kunst van het fingerpickin’ onder de knie. Persoonlijk kon ik hier wel van genieten en zeker op een zondagmiddag al genietend van een frisse Orval. ‘Make Heaven A Place On Earth’ van Belinda Carlisle werd op een sterke manier gebracht. Het zelfde kan worden gezegd van ‘Morning Sun’, ‘Oh Darkness’ van Admiral Freebee’ of ‘No Freedom’ van Dido. Even werden we zelfs gekatapulteerd naar de Middeleeuwen en kregen we een song geïnspireerd op Blakckmore’s Night het folk rock project van Richie Blackmore. Met wat verbeelding zag je zo de jonkheren en  jonkvrouwen hun dansje doen. Wel leuk dit. Afsluiten werd gedaan met het mooie ‘Love Is A Rose’ van Neil Young.

Als je het geleuter achterwege laat, was dit best een rustig een aangenaam optreden en al zeker om op zondag mee te aperitieven. Cheers! (Marcel)